Kerst in Dubai

Je hoort het vaak in Nederland: mensen die zo'n enorme hekel aan de kou hebben dat ze het liefst warmere oorden opzoeken, zelfs tijdens de Kerst. Wij zijn in zo'n oord. En juist hier zien we veel mensen die huiswaarts keren om bij de familie te zijn, ook al betekent dat dat ze soms terug moeten naar de koudere oorden. Ook zien we juist veel opa's en oma's hier die naar Dubai zijn gekomen om bij de kleinkinderen te zijn. Want iedereen in onze wijk heeft kleine kinderen. Als ze een jaar of tien zijn dan hebben ze die speeltuin ook niet meer nodig. De meeste Europeanen, Amerikanen en Australiërs verlaten Dubai zodra de kinderen ouder worden, omdat ze dan vaak wat stabiliteit in hun leven nodig hebben. Vriendschappen worden belangrijker, maar ook wordt het steeds moeilijker om van het ene in het andere schoolsysteem te schuiven. Dus zie je hier relatief weinig tieners en zijn de wachtlijsten voor de nurseries en de kindergartens helemaal bomvol elk jaar. Maar dat terzijde. De kleine kinderen missen het nog niet zo erg, het samenzijn met de familie tijdens de Kerst. Natuurlijk, ze missen het wel. Maar je kunt ze gemakkelijk afleiden door ze mee te nemen naar de speeltuin, het zwembad of een park. Kerst is sowieso korter in het Midden-Oosten, omdat tweede Kerstdag niet gevierd wordt. Sterker nog, ik moet dan alweer naar kantoor. Vanwege wat kleine gezondheidsprobleempjes (vooral de kleinste voelde zich niet zo top de afgelopen dagen) waren er ook op de eerste Kerstdag geen grote plannen gemaakt, maar op Christmas Eve was het wel gezellig druk in huis. We hadden twee buurgezinnen over voor een Kerstdiner bij ons thuis, inclusief twee baby's en drie wat grotere kinderen (geen tieners). Dit was de eerste keer dat er mensen bij ons bleven eten sinds we hier zijn en ik heb het idee dat dat wel vaker gaat gebeuren want we hebben erg goed contact met vier of vijf gezinnen inmiddels. Eén gezin zit nu echter in Australië, dus zij vieren daar Kerst. Maar eenzaamheid voel je snel als je in het buitenland zit. En daarom zoekt iedereen elkaar op. En ook dan is het gevoel nooit dat Kerstgevoel dat je gewend bent. Je ziet nog steeds een onbewolkte blauwe lucht, het is 22 graden, de bloemen staan er prachtig bij en een muts hoef je zeker niet op. Het is echter wel heel prettig om te zien dat men hier zo ruimdenkend is. Eigenlijk worden alle feestdagen gevierd, van alle religies. En niemand die zich er druk om maakt. Ook op school niet. Moslims wensen Christenen ook een fijne Kerst. En dat gevoel van tolerantie en verbinding, dat is dan toch weer een beetje de Kerstgedachte.